Wroclaw Medical University

Streszczenie

Wprowadzenie. Bezpieczeństwo pacjenta stanowi bezsprzecznie istotny aspekt w kontekście podnoszenia jakości w całym systemie ochrony zdrowia. Poprawa bezpieczeństwa pacjenta powinna mieć charakter kompleksowy i obejmować dwa wymiary bezpieczeństwa – techniczny i funkcjonalny. Jednym ze źródeł informacji o poziomie bezpieczeństwa pacjentów są pracownicy medyczni, ale istnieje tutaj luka – brak centralnego systemu, który mógłby zbierać, analizować i wyciągać wnioski z dostatecznie licznej grupy problemów zgłaszanych przez interesariuszy.
Cel pracy. Ocena bezpieczeństwa pacjenta na podstawie deklaracji pielęgniarek.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 160 czynnych zawodowo pielęgniarek z użyciem autorskiego kwestionariusza ankiety opierającego się w przypadku kilku pytań na treści kwestionariusza „Hospital Survey on Patient Safety Culture” opracowanego przez Agencję do spraw Badań Jakości Opieki Zdrowotnej. Zastosowano okolicznościowy dobór próby. Badanie przeprowadzono w styczniu 2014 r. Ponad trzy czwarte badanych wskazało szpital jako miejsce zatrudnienia.
Wyniki. Blisko 40% badanych stwierdziło, że ich szef rzadko i bardzo rzadko uwzględnia propozycje pracowników odnośnie do poprawy bezpieczeństwa pacjenta. Ponad 40% badanych uważa, że w ich miejscu pracy często i bardzo często próbuje się wykonać zbyt wiele zadań i zbyt szybko.
Wnioski. Potrzebne jest stworzenie kultury bezpieczeństwa przez poprawę komunikacji lekarzy i bezpośrednich przełożonych z pielęgniarkami oraz większe zaangażowanie bezpośrednich przełożonych w rozwiązywanie problemów zgłaszanych przez pielęgniarki w aspekcie zapewnienia bezpiecznej opieki pacjentom.

Abstract

Background. Patient safety is an undeniable important aspect in the context of improving the quality of the entire health system. Improving patient’s safety should be comprehensive and include two dimensions of safety – technical and functional. One source of information about the level of patient’s safety are medical staff, but there is a gap here, which is no central system that would collect, analyze and draw conclusions from a sufficiently large number of problems reported by stakeholders.
Objectives. The aim of this study was to evaluate the patient’s safety on the basis of the declaration of nurses.
Material and Methods. The study involved 160 professionally active nurses. The study was performed by the authors questionnaire based on the questionnaire “Hospital Survey on Patient Safety Culture” developed by the Agency for Healthcare Research and Quality. The selection of the sample was based on the availability of respondents. The study was performed in January 2014. More than ¾ of respondents indicated the hospital as a place of employment.
Results. Nearly 40% of respondents said that their boss rarely and very rarely takes into account the suggestions of employees for the improvement of patient’s safety. Over 40% of respondents said that their workplace is often and very often trying to do too many tasks and too fast.
Conclusion. It is necessary to create a culture of safety by improving communication between doctors and nurses or line manager and nurses. There is a need for greater involvement of line manager in solving problems reported by nurses in terms of providing safe care to patients.